"Η πόλη δεν θέλει συστάσεις. Αρκεί να ελευθερώσεις τα μάτια, να περιπλανηθείς μαζί τους, θα σε τρυπώσουν στα σοκάκια, στους λαβύρινθους της μεγάλης αγοράς, θα σε οδηγήσουν στις πλατείες, θα κατεβούν στα υπόγεια υδραγωγεία, θ' ανταμώσουν την παρόρμηση της ψυχής της κι όλη τη μαγεία των ανθρώπων που διακινείται στους δρόμους της." Η Λίλη Μιχαηλίδου έχει, όπως τεκμαίρεται, εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις που επιτρέπουν στους ψυχικούς συγκλονισμούς να εκτυλιχθούν, να διαδραματίσουν τα ποικίλα ψυχικά καθέκαστα που μεταβάλλουν ένα ταξίδι σε αποκάλυψη, του τόπου και του εαυτού. Καθόλου τυχαία: η Λίλη Μιχαηλίδου είναι ποιήτρια, οπότε μπορεί άνετα και χωρίς δισταγμούς να εκδηλώσει εσώτερες καταστάσεις. Και έχει διανύσει μια μεγάλη απόσταση, η οποία προϋποθέτει ένα κοινό έτοιμο να δεχτεί συγκεκριμένα αναγνώσματα. Καλεί τον αναγνώστη να συμβαδίσουν, αλλά με δικούς της όρους. Προχωρεί με τους δικούς της ρυθμούς και με τους δικούς της τρόπους στην κατάδυση μέσα στην ψυχή του τόπου και ο αναγνώστης είναι ελεύθερος να ακολουθήσει, εφ' όσον θέλει και μπορεί... Αννίτα Παναρέτου