Μια από τις πρώτες επαναστατικές εστίες του νότιου ελλαδικού χώρου το 1821, αν όχι η πρωταρχική, υπήρξε αδιαμφισβήτητα η Πάτρα. Οι πρώτες άλλωστε αψιμαχίες στον αστικό χώρο της αχαϊκής πρωτεύουσας σημειώθηκαν την 21η Μαρτίου 1821. Παρόλη όμως τη μακρόχρονη πολιορκία του κάστρου της Πάτρας (1821-1828) από τους επαναστατημένους Έλληνες, εξαιτίας της στρατηγικής του θέσης, αυτό παρέμεινε υπό οθωμανική κατοχή έως και τον Οκτώβριο του 1828, οπότε και οι πολιορκημένοι Οθωμανοί το παρέδωσαν στα γαλλικά στρατεύματα του Nicolas Joseph Maison. Η παρούσα μελέτη ευελπιστεί, με βάση τις πρωτογενείς και δευτερογενείς πηγές, να αναδείξει πτυχές της πολιορκίας του κάστρου της Πάτρας που ακόμα δεν έχουν τύχει της δέουσας προσοχής από τους ιστορικούς και τους ερευνητές και να αποκαταστήσει την ιστορική αλήθεια σε θρυλούμενα γεγονότα, όπως η υποτιθέμενη σύγκρουση του Π. Πατρών Γερμανού με τον I. Παπαδιαμαντόπουλο τις πρώτες ημέρες της πολιορκίας του πατραϊκού κάστρου.