Σ’ αυτόν τον παράξενο λαβύρινθο πού να στραφώ;
Παντού έχει δρόμους, αλλά ο δικός μου έχει χαθεί.
Αν πάω δεξιά, στη φωτιά εκεί θε να καώ.
Να προχωρήσω, μα κίνδυνος κι εκεί καραδοκεί.
(...)
Όλες τις δυνάμεις της μαζεύει η καταραμένη ζήλια
να με ξεκάνει· έτσι βλέπω πόσο έχω ζημιωθεί.
Έτσι, αν κι απ’ του Έρωτα καίω τον πυρετό,
σ’ αυτόν τον παράξενο λαβύρινθο πού να στραφώ;