Σε αυτό το πρώτο πολύ επιτυχημένο βιβλίο της, αφηγείται τις ιστορίες ορισμένων ασθενών της. Κάποιοι είναι βαθιά τρομαγμένοι και οργισμένοι, κάποιοι σε πλήρη σύγχυση, άλλοι ετοιμοθάνατοι, ενώ μερικοί αποτελούν πρότυπα γαλήνης και σοφίας. Ταυτόχρονα, η Χάρπερ αφηγείται και τη δική της ιστορία – μια βαθιά τραυματική παιδική ηλικία, ένα οδυνηρό, απροσδόκητο διαζύγιο, το συχνά τοξικό στρες της δουλειάς της.