Η μισθωτή εργασία είναι το καθεστώς της απασχόλησης στο οποίο είναι τοποθετημένη η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών στις αναπτυγμένες χώρες του σημερινού κόσμου. Οι μάζες ιδίως των νεοεισερχόμενων μισθωτών είναι οι ανασφαλείς φορείς της φθηνής εργασίας. Το αδιαμφισβήτητο αυτό γεγονός τονίζεται με αδρό τρόπο με τη συνεχή πύκνωση των γραμμών της μερικής απασχόλησης. Η εργασιακή πόλωση, η οποία εκφράζεται με τη συγκρότηση της τεράστιας και πάγκοινης μάζας των μισθωτών, έχει ως βασικό αντίβαρο μια ισχνή σε αναλογία αλλά ισχυρότατη ομάδα εργοδοτών. Η επισφάλεια είναι κρίσιμο στοιχείο των σημερινών σχέσεων. Ο πιο αποδοτικός έλεγχος των εργαζομένων πλέον είναι η ανασφάλεια για το μέλλον. Η εκμετάλλευση είναι πολύ αποτελεσματική για τη άσκηση της ισχύος. Η υποταγή, η άλλη όψη της κυριαρχίας, είναι τόσο μαζική και μηχανική, ώστε δεν απαιτείται και η καθημερινή άσκηση της διευθυντικής δύναμης. Η μέριμνα των εξαρτημένων να παραμείνουν ενεργοί και η εξαγορά τους βιώσιμη επιδεικνύει την επιτυχία της κυριαρχίας μέσω της εκμετάλλευσης. Είναι η πιο βελτιωμένη εκδοχή του καπιταλισμού, μέχρι να επινοηθεί κάποια ανώτερη. Η απασχόληση, όσον αφορά στις αναπτυγμένες χώρες, επικεντρώνεται στις υπηρεσίες. Το κράτος ταυτόχρονα είναι ο μεγαλύτερος ενιαίος εργοδότης στις ευημερούσες καπιταλιστικές χώρες. Οι ελάχιστες μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις και οι πάμπλουτοι ιδιοκτήτες τους ακολουθούν στην απασχόληση των μισθωτών. Η σχέση της επιχειρηματικότητας με την ανταγωνιστικότητα και η συνεισφορά αμφοτέρων στην απασχόληση και την κοινωνική ευημερία απέχει πολύ από τις διαδόσεις. Η ουσιαστική επιχειρηματικότητα, με τη σημαντική συμβολή στην απασχόληση, υπάρχει σε μια ομάδα γιγάντιων επιχειρήσεων. Η ανταγωνιστικότητα είναι η ιδιότητα των πολλών μικρότερων επιχειρήσεων, οι οποίες έχουν πολύ περιορισμένη συνεισφορά στην απασχόληση και πιο ειδικά στη μισθωτή εργασία. Η αξίωση για την εργασιακή αυτονομία μαζί με την ταυτόχρονη υπέρβαση της μισθωτής εργασίας αντιστοιχεί πλήρως στην