Η μεγάλη στροφή στη διεύρυνση της ανθρώπινης κυριαρχίας σηματοδοτείται με τη ριζοσπαστική έξοδο από την κανονιστικότητα της αντιδραστικής πτέρυγας της μεσαιωνικής παράδοσης και την απελευθέρωση των επιστημονικών ερευνών από το σχολαστικισμό. Με το παρόν έργο του, ο Βάκωνας εκτρέπει τη μέχρι τότε αργόσυρτη εξέλιξη σε ραγδαία αναπτυσσόμενη αλληλεπίδραση ανθρώπου και φύσης, προδιαγράφει την έλευση του Διαφωτισμού και ανοίγει τους ορίζοντες για την ορθολογική κατανόηση των φαινομένων του σύμπαντος, μέσω μιας Παγκόσμιας Φυσικής Ιστορίας που οφείλει να υπακούει μονάχα στους νόμους της "Φύσης που σκέφτεται γύρω από τον ευατό της". "Στον Βάκωνα, η ύλη εξακοντίζεται σ' ολόκληρη την ύπαρξη του ανθρώπου, χαμογελά ποιητικά και υλικά ταυτόχρονα, ενώ στον υλισμό του Χομπς η υλικότητα χάνει το άνθος της και γίνεται η αφηρημένη υλικότητα του γεωμέτρη". (Καρλ Μαρξ)