Στην αρχή τα βουνά είχαν μεγάλα φτερά. Πετούσαν στον ουρανό και σταματούσαν στη γη, κατά την όρεξή τους. Τότε η γη δονούνταν και ταλαντευόταν. Ο Ίντρα έκοψε τα φτερά των βουνών. Στερέωσε τα βουνά στη γη για να την κάνει σταθερή. Τα φτερά έγιναν σύννεφα. Από τότε τα σύννεφα μαζεύονται γύρω από τις κορυφές. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ) Η Καταστροφή του Κας καταπιάνεται με δύο θέματα: το πρώτο είναι ο Ταλεϋράνδος και το δεύτερο είναι όλα τα υπόλοιπα, δηλαδή όλα όσα έχουν συμβεί στην ανθρώπινη ιστορία από τις απαρχές του πολιτισμού μέχρι σήμερα... Είναι ένα βιβλίο που αγαπάει την περιπλάνηση, που καθοδηγείται μόνο από την ακόρεστη περιέργειά του και που είναι δομημένο με αποσπάσματα, τσιτάτα, ανέκδοτα και αφορισμούς - γι' αυτό διαβάζεται εξαιρετικά ευχάριστα. (Από την ιστοσελίδα του εκδότη) Κας είναι η θρυλική ονομασία των αρχαίων βασιλείων της Κάτω Νουβίας και του Κους, σημερινό Άνω Σουδάν, που ανέπτυξαν ένα ιδιόμορφο κράμα αιγυπτιακού και σκοτεινού ανατολίτικου πολιτισμού. Κατά την παράδοση που επιλέγει να ανασύρει ο Καλάσσο, η ακμή του μυθικού αυτού κράτους συντηρούνταν από ένα σύστημα περιοδικής θυσίας του βασιλιά. Η φονική τελετή της διαδοχής πραγματοποιούνταν με την έλευση των κατάλληλων ουράνιων φαινομένων, τον χρόνο των οποίων πιστοποιούσε ειδικό ιερατείο από αστρονόμους. Η άφιξη όμως στο Κας ενός γητευτή-αφηγητή ιστοριών παρασύρει τους ιερείς στην απόλαυση της ακρόασης και καθώς καταλήγουν να παραμελήσουν το καθήκον τους ο βασιλιάς σώζεται και το έθιμο της θανάτωσής του καταργείται. Το γεγονός αυτό, παρά την αρχική απελευθερωτική δύναμή του, οδηγεί τελικά στην παρακμή και στην πτώση του κράτους. Άρα η δόλια εγκατάλειψη των τελετουργιών, έστω και των πιο βάρβαρων, αποδεικνύεται καταστροφική και η υποκατάστασή τους από την ονειρική μυθοπλασία ολότελα ανεπαρκής. (ΗΡΑΚΛΗΣ ΜΠΟΓΔΑΝΟΣ, ΤΟ ΒΗΜΑ, 20/2/2000)