Η Μαρία η Σνομπαρία είχε ένα περίεργο ύφος. Τους κοιτούσε όλους περιφρονητικά. Δεν τα πήγαινε καλά με τα άλλα παιδιά, και ιδιαίτερα με τα αγόρια. Πίστευε ότι κανένας δεν άξιζε τη φιλία της. "Ο θείος της μητέρας μου ήταν δήμαρχος", έλεγε συνέχεια με περηφάνια.