Απαντώντας στο ερώτημα "τι είναι το φιλοσοφείν;", ο Πιερ Αντό αναπτύσσει τον προβληματισμό του για τον τρόπο ανάγνωσης και ερµηνείας της αρχαίας φιλοσοφίας, για τα διαχρονικά στοιχεία που περιέχει, όπως και εκείνα που δεν είναι ίσως δυνατό να αποδεχτούµε στις µέρες µας, για την αξιολογική κρίση την οποία µπορούµε να εκφέρουµε σήµερα σχετικά µε αυτά τα "πειραµατικά εργαστήρια" που είναι οι αρχαίες φιλοσοφίες, µε δυο λόγια για το πώς µπορούν αυτές να µας βοηθήσουν να ζούµε καλύτερα στη σύγχρονη εποχή. O Πιερ Αντό µάχεται την ιδέα, τόσο του συρµού σήµερα, ότι όλοι οι λόγοι είναι ισοδύναµοι, ότι όλες οι εξηγήσεις είναι το ίδιο υποκειµενικές, ότι είναι αδύνατο όχι µόνο να επιτύχει κανείς την αντικειµενικότητα, αλλά ακόµα και να καταβάλει προσπάθεια γι' αυτήν. Ας µην απατώµεθα, όµως. Προκειµένου περί του ιστορικού, του ιστορικού της φιλοσοφίας ιδιαίτερα, η τοποθέτηση σε µια καθολική προοπτική δε σηµαίνει διόλου ότι τα κείµενα µπορούν να ερµηνεύονται σαν να ήταν εκτός χρόνου, εκτός τόπου, εκτός της κοινωνίας µέσα στην οποία έχουν παραχθεί: ο Πιερ Αντό παρουσιάζει τη διαδροµή που τον έκανε να περάσει από µια αχρονική και ατοπική σύλληψη του φιλοσοφικού λόγου, η οποία, κατά τη γνώµη του, είναι πολύ διαδεδοµένη, σε µια σαφή θεώρηση της εγγραφής του µέσα στην ιστορία.