Οι αλλεπάλληλες κομμουνιστικές στάσεις αντιμετωπίσθηκαν από την κυρίαρχο, μετά τον πόλεμο, αριστερά "διανόηση" με πολιτική προκατάληψη και με πρόθεση απαλλαγής της τότε ηγεσίας του ΚΚΕ από το βάρος των ειδεχθών εγκλημάτων της... Η αστική παράταξη φέρει μεγάλες ευθύνες για τα πεπραγμένα της μετά τον συμμοριτοπόλεμο. Κατ' αρχήν δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να διεκδικήσει την πνευματική ηγεμονία. Το σοβαρότερο και πλέον καταστροφικό για την πολιτική μετεξέλιξη στη χώρα μας ήταν ο ισοπεδωτικός τρόπος χειρισμού όσων εντάχθηκαν στις Μονάδες του ΕΛΑΣ. Ενώ αποδεχόταν ότι η στρατολόγηση των μαχητών του ήταν αποτέλεσμα βίας ή παραπλάνησης, εν τούτοις αντιμετωπίσθηκαν σχεδόν άπαντες ως αμετανόητοι και φανατισμένοι κομμουνιστές... Τις ανόητες αυτές διώξεις κεφαλαιοποίησε η Αριστερά και κατάφερε να ανατρέψει το βάρος των ευθυνών της προδοτικής της ηγεσίας. Οι νικητές του συμμοριτοπολέμου δεν τόλμησαν να αντιμετωπίσουν πολιτικά την Αριστερά, αρνήθηκαν να αποκαλύψουν τον καταστροφικό πολιτικοϊδεολογικό ρόλο της ηγεσίας της με αποτέλεσμα να την μετατρέψουν για κάποιους σε λατρευτικό αντικείμενο. Έφθασαν μάλιστα στο αξιοθρήνητο σημείο να εκθειάσουν στελέχη της για το "αγωνιστικό" τους υποτίθεται παρελθόν... Σήμερα, επτά δεκαετίες από αυτά τα τραγικά γεγονότα, η εθνική μας μνήμη έχει εξασθενήσει επικίνδυνα. Η διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας τείνει να λάβει μόνιμο χαρακτήρα καθόσον οι καριερίστες ιστοριοκάπηλοι της Αριστεράς κατόρθωσαν να εκμαυλίσουν δύο ολόκληρες γενιές... Η δική μου προσπάθεια αποσκοπεί στην ενίσχυση της ιστορικής έρευνας των τελευταίων ετών, η οποία έχει ως στόχο την αποκατάσταση της αρχέγονης έννοιας της Ιστορίας - δηλαδή τη γνώση της αλήθειας.... Προσωπικά δεν διεκδικώ συγγραφικές δάφνες. Δεν δύναμαι όμως να μένω αμέτοχος και αδιάφορος όταν κάποιοι, ακόμη και σήμερα, προσπαθούν να εξιλεώσουν ή και να ηρωοποιήσουν αυτούς οι οποίοι ευθύνονται για τα δεινά της χώρας όπως ο Ζαχαριάδης, ο Βελουχιώτης, ο Μπαρτζιώτας, ο Βαφειάδης, ο Σιάντος και τα άλλα "περιτρίμματα"