Ο συλλογικός αυτός τόμος περιλαμβάνει κείμενα πανεπιστημιακών και ειδικών επιστημόνων και διαρθρώνεται σε δύο θεματικές ενότητες. Η πρώτη θεματική ενότητα περιλαμβάνει κείμενα τα οποία προσεγγίζουν με κριτική ματιά την πολυσυζητημένη και αμφιλεγόμενη έννοια της διαθεματικότητας της γνώσης, εξετάζουν τα πλεονεκτήματα αλλά και τα μειονεκτήματά της, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο εντάσσεται η διαθεματικότητα στα νέα Προγράμματα Σπουδών του ελληνικού σχολείου. Η δεύτερη θεματική ενότητα περιλαμβάνει κείμενα τα οποία αναφέρονται στο θέμα της διδασκαλίας της Ιστορίας με τη χρήση πηγών, αναδεικνύουν τις επιστημολογικές, ιστοριογραφικές και παιδαγωγικές προϋποθέσεις μιας τέτοιας προσέγγισης, εντοπίζοντας τις δυσκολίες που προκύπτουν στην εκπαιδευτική πράξη και προτείνοντας νέες μεθοδολογικές στρατηγικές. Τα κείμενα και των δύο θεματικών ενοτήτων λειτουργούν συμπληρωματικά μεταξύ τους, θέτουν νέους προβληματισμούς και καταλήγουν σε εποικοδομητικά συμπεράσματα, τα οποία μπορούν να βοηθήσουν τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων και να συμβάλουν στη βελτίωση της διδασκαλίας και της μάθησης στο ελληνικό σχολείο.