Η «Βαβυλωνία» είναι ένα απ' τα ελάχιστα παλιά θεατρικά κείμενά μας που κέρδισε τη μάχη του χρόνου στη νεοελληνική σκηνή. Το έργο πλέκεται στο Ναύπλιο το 1827, μετά την αναγγελία της νίκης των συμμαχικών δυνάμεων στο Ναυαρίνο. Μια συντροφιά από Έλληνες διαφόρων γεωγραφικών περιοχών γιορτάζουν την Απελευθέρωση, με τη διαφορά των διαλέκτων τους όμως δημιουργούν παρεξηγήσεις, «συγκρούσεις» κι ύστερα από επέμβαση της αστυνομίας φυλακίζονται. Στο τέλος ελευθερώνονται όλοι κι η κωμωδία κλείνει με γιορταστικούς χορούς και τραγούδια. Η πρωτόγονη θελκτικότητα του έργου ξυπνά στην ψυχή του αναγνώστη ή του θεατή αναμνήσεις και βιώματα της φυλής πολύ βαθύτερα απ' το ηθογραφικό, φολκλορικό πλαίσιο της κωμωδίας. Ο συγγραφέας Δημήτριος Κ. Βυζάντιος διαθέτοντας το χάρισμα να γράφει ζωντανούς διαλόγους σε διάλεκτο, κερδίζει απ' την αρχή τον αναγνώστη και στην πορεία του έργου αναδεικνύεται άξιος ζωγράφος τύπων, δηλαδή συγγραφέας με ποιητική πνοή. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)