Ο Έκτορας Λαζαριδης, μόνιμος κάτοικος εξωτερικού και γιος ήρωα της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας, έρχεται στην Αθήνα για να δημοσιεύσει την προσωπική μαρτυρία του πάτερα του, εκτελώντας την τελευταία του εντολή. Η αποστολή του σκοντάφτει σε αναπάντεχα εμπόδια που αδυνατεί να παρακάμψει, καθώς νιώθει μόνος και ξένος. Ο Έκτορας, παιδί της αμφιβολίας και της ενοχής, σαν άλλος ήρωας, των παραμυθιών αυτός, δίχως όμως τη βοήθεια μιας ευχής ή μιας μαγικής πανοπλίας, θα κονταροχτυπηθεί με θεούς και δαίμονες και θα λιώσει τα σιδερένια του παπούτσια περιφερόμενος στους ανήσυχους δρόμους της Αθήνας, που μοιάζει με τοπίο πριν από την καταιγίδα. Μέσα σ' όλα αυτά έχει να παλέψει και με μια αρχόμενη δυσλειτουργία της μνήμης. Η άσκηση που εφαρμόζει για να την αντιμετωπίσει έχει ως αποτέλεσμα μια ιδιάζουσα "αυτονόμηση" του μυαλού, που, σχεδόν ατιθάσευτο, του παίζει παράξενα παιχνίδια.