Η Ελευθερία δεν είχε ποτέ δικό της ζώο μέχρι τότε. Στο πατρικό της είχαν καναρίνια, αλλά αυτά δεν πιάνονται. Αυτά γρήγορα γίνονται ένα με το ντεκόρ. Η Ελευθερία τα λυπόταν. Η μητέρα της είχε αλλάξει πολλά καναρίνια, γιατί τα μισά τα έχανε. Όταν τα τάιζε, ξέχναγε το πορτάκι τους ανοιχτό. Τα καναρίνια φλερτάρουν πάντα με τις ανοιχτές πόρτες. Αλλά το ν' απελευθερώνονται πουλιά που συνήθισαν σε συνθήκες σκλαβιάς είναι, το λιγότερο, απερισκεψία. Η άλλη ζωή έχει πάντα ένα τίμημα.