Αυτή ήταν η θάλασσα γεροντοκόρη με το τεράστιο υγρό κεφάλι της, τα φυκώδη στήθη της, με τα ψάρια που λαμπύριζαν σαν αλλήθωρα βλέμματα στρέφοντας την κίνησή τους πότε προς τον ουρανό και πότε προς τον πάτο αλλά τις πιο πολλές φορές στην επιφάνεια εκεί που, φευ, υπήρχε ακόμα η ελπίδα να καμακωθούν.