Θεέ μου, πόσο διαφορετική είναι η ομορφιά στη Φύση και στην Τέχνη! Σε μία γυναίκα, η σάρκα πρέπει να είναι σαν μάρμαρο. Σε ένα άγαλμα το μάρμαρο πρέπει να είναι σαν σάρκα". (Βίκτωρ Ουγκώ) Σε αυτό το πνεύμα των ερωτηματικών, διαλογισμών και των προβληματισμών ο Κώστας Σπυρόπουλος, γιατρός, διανοητής και εικαστικός με βαθειά γνώση της ύλης, του ανθρωπίνου σώματος και των νόμων που διέπουν τη φύση, ξεδίπλωσε με σοβαρότητα τα απίστευτα που συμβαίνουν γύρω μας. Με το βλέμμα του εικαστικού και τη γνώση των λειτουργιών του θαυμαστού εργαστηρίου του ανθρωπίνου σώματος, σοκάρει με την ερμηνεία της σχέσης των χρωμάτων με τον "οφθαλμό" και τις λειτουργίες του. Με φιλοσοφικές προεκτάσεις στη σκέψη ο Κώστας αποκαλύπτει τη μεταβολή του άχρωμου, ουδέτερου, επίπεδου κόσμου που μας περιβάλλει, σε μια θάλασσα χρωμάτων που δημιουργούνται με τη "συμμετοχή" του ανθρώπου. Ένα θαύμα που δημιουργείται με ένα άλλο θαύμα!