Οι συγγραφείς αυτού του βιβλίου προέρχονται από διαφορετικά επιστημονικά πεδία, την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και το χώρο της παιδικής λογοτεχνίας, έχοντας όμως ως κοινό παρανομαστή την εκπαίδευση επιχειρούν να κινηθούν στο πλαίσιο της διεπιστημονικότητας/διαθεματικότητας και να αναδείξουν τη σχέση της αφήγησης με την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, μέσα από συγκεκριμένες παιδαγωγικές-διδακτικές προτάσεις προς τους εκπαιδευτικούς. Αυτή η συνάντηση της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης με την αφήγηση βρίσκεται στον πυρήνα της επικαιρότητας, είναι ιδιαίτερα γόνιμη και δημιουργική και αποκτά ιδιαίτερη σημασία καθώς έρχεται να συμβάλει στην αντιμετώπιση της οικολογικής και της πολιτισμικής κρίσης των ημερών μας, αλλά και στη δόμηση της σύνθετης σφαιρικής σκέψης, η οποία είναι ταυτόχρονα ορθολογική και μυθολογική-συμβολική.