Ο αρχαιολόγος Γιάννης Μηλιάδης και η φιλόσοφος Έλλη Λαμπρίδη έζησαν μια έντονη, μακρόβια, αλλά άκαρπη αισθηματική περιπέτεια, η οποία μαρτυρείται στις επιστολές τους. Πρόκειται για μια εξαιρετική αισθηματική αλληλογραφία, με έντονο ποιητικό ύφος, που αφορά έναν μάλλον μονόπλευρο έρωτα. Οι επιστολές, εντελώς άγνωστες μέχρι σήμερα, φωτίζουν την προσωπικότητα του μεγάλου αρχαιολόγου. Ο Γιάννης Μηλιάδης, ιδιαίτερα ευαίσθητος παρατηρητής και καταγραφέας, έγραψε τα περισσότερα γράμματα του παρόντος βιβλίου. Μαζί του ταξιδεύουμε στην Ελλάδα των αρχών του 20ού αιώνα με πλοία και με τραίνα, διαπιστώνουμε τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στην ελληνική επαρχία, παρακολουθούμε τις δημόσιες υπηρεσίες να κωλυσιεργούν και να εμποδίζουν το αρχαιολογικό του έργο, γινόμαστε μάρτυρες των αρχαιολογικών περιπετειών του στις ανασκαφές -στη Νικόπολη, στο Θέρμο, στην Κέρκυρα, στην Λευκάδα και σε πολλά άλλα μέρη.