ΓΡΑΒΑΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΙΔΟΥΣ Άρχισα να ξηλώνω Τα ρούχα μου Ώσπου έμεινα γυμνός Στη μέση του πουθενά Φωνάζοντας Σε μια γλώσσα άγνωστη (Έτσι κι αλλιώς Ποιος θα με καταλάβαινε;) Μα δεν με συνέλαβαν Για προσβολή δημοσίας αιδούς Για να σταματήσω τις φωνές Με κέρασαν αψέντι Και μ' έντυσαν στην τρίχα Όμως τα κορδόνια μου Δεν ταίριαζαν Με τη γραβάτα τους Δεν άφησα ρέστα Για πουρπουάρ Δεν σκόνταψα διαγωνίως