Ο Γεώργιος Π. Κρέμος (1839 - 1926) υπηρέτησε με ευσυνειδησία και υψηλό αίσθημα ευθύνης την ελληνική παιδία σε όλες της τις βαθμίδες, χαρισματικός δάσκαλος και παιδαγωγός, χαλκέντερος ερευνητής και ευρηματικός ιστορικός, έγραψε έργα που παρέμειναν ανέπαφα από τη φθορά του χρόνου, αγάπησε με πάθος και ευθυκρισία την ιδιαίτερή του πατρίδα την Αράχωβα και ευρύτερα τη Βοιωτία και συνέβαλε όσο κανείς άλλος στη διαμόρφωση και τεκμηρίωση της νεότερης ιστορίας της Βοιωτίας. Αποτελεί κλασικό παράδειγμα επιστήμονα και ανθρώπου, ο οποίος ξεκίνησε από ταπεινή κοινωνική καταγωγή και κατάφερε να ανέλθει με τις δικές του δυνάμεις, με πείσμα και συνέπεια, αργά αλλά σταθερά, όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ιεραρχίας, διακρινόμενος πάντα για την ευπροσηγορία, τη μαχητικότητα και το ήθος του. Η ευρυμάθεια και η επινοητικότητά του αποτυπώθηκαν με γλαφυρό τρόπο στο πολυδιάστατο συγγραφικό του έργο, το οποίο χάραξε μία βαθιά τομή στην ιστορία του νεότερου Ελληνισμού.