"Αυτή ήταν η πιο ενδιαφέρουσα περίοδος της ζωής μου σε ό,τι αφορούσε στους Υδρογονάνθρακες. Παρατήρησα τον διαγκωνισμό μας με τους Αμερικανούς για το ποιος θα έπαιρνε τα πετρέλαια της Κασπίας και τον αυξανόμενο Ρωσικό ανταγωνισμό στην προσπάθειά τους να στρέψουν τους αγωγούς στο Ρωσικό έδαφος. Τότε η Δύση βρήκε σαν πρώτη λύση τον αγωγό Μπακού-Σούπσα που ουσιαστικά ήταν μπάλωμα χρησιμοποιώντας μέρος μιας υπάρχουσας εγκατάστασης αγωγού της Σοβιετικής περιόδου που επισκευάστηκε και στην οποία προστέθηκαν νέα μέρη και αντλιοστάσια. Μου έκανε εντύπωση ότι αυτός που πρωτοστατούσε στην δημιουργία του αγωγού ήταν ο εκπρόσωπος των ΗΠΑ για τα πετρέλαια της Κασπίας κ. Richard Morningstar. Διαπίστωσα τότε την ισχύ που είχαν οι Αμερικανοί όταν μιλούσαν με τους Αζέρους και ιδίως τους Γεωργιανούς. Ο Σεβαρνάτζε, Πρόεδρος της Γεωργίας είχε δηλώσει ότι ο Αγωγός αυτός θα ήταν αιτία της δολοφονίας του. Διαπίστωσα ο ίδιος την ακρίβεια της πρόβλεψής του όταν έγινε η απόπειρα δολοφονίας με αντιαρματική ρουκέτα εναντίον του, παρουσία της αποστολής μου. και σώθηκε χάρις στην θωρακισμένη Μερσεντές που του είχε χαρίσει ο Καγκελάριος Κολ. Άρχισα τότε να καταλαβαίνω ότι το πετρελαϊκό παιχνίδι μπορεί να γίνει θανάσιμο".