Κύριο θέμα του έργου ο τελικός προορισμός του ανθρώπου δια μέσου της (μη επαρκώς εξηγήσιμης εκ μέρους της Επιστήμης) παρουσίας του στη Γη και ο ρόλος της Γυναίκας, του δημιουργήματος-κλειδί, η οποία αναπαράγει τη Ζωή, μην ορρωδώντας μπροστά σε κανένα εμπόδιο προκειμένου να επιτελέσει το καθήκον της: τη Γέννηση. Η πλοκή παρακολουθεί τη ζωή των τεσσάρων συμπρωταγωνιστών απ' τη μικρή τους ηλικία ως το καλοκαίρι των περιστατικών και τη δεκαετία που ακολουθεί, σκιαγραφώντας πλήρως τους χαρακτήρες τους κι αιτιολογώντας κάθε τους πράξη. Η ενδοκειμενική κοινωνία είναι, κατά το μεγαλύτερο μέρος της, όμοια με την εξωτερική, την πραγματική, αλλά είναι διακριτή μία υποφώσκουσα επιθυμία-προσδοκία του συγγραφέα να βελτιωθεί, να καλυτερεύσουν οι ανθρώπινες σχέσεις και να λείψουν οι αντιπαλότητες πάσης μορφής.