Ο συλλογικός αυτός τόμος συνιστά έναν απολογισμό της επίδρασης της φεμινιστικής σκέψης στις ελληνικές κοινωνικές επιστήμες τη μεταπολιτευτική περίοδο. Η φεμινιστική σκέψη δεν περιορίζεται στην κριτική για την υποτελή θέση των γυναικών στις σύγχρονες κοινωνίες και την ιδεολογική της νομιμοποίηση. Εκτείνεται στους τρόπους με τους οποίους γνωρίζουμε συστηματικά τους κόσμους που μας περιβάλλουν. Με λίγα λόγια, ακουμπά τον πυρήνα των επιστημών του ανθρώπου και της κοινωνίας. Γνωστές ερευνήτριες, οι οποίες έχουν συμβάλει συστηματικά στην ανάδειξη της έμφυλης διάστασης των κοινωνικών και πολιτισμικών φαινομένων μέσα από την εφαρμογή της οπτικής του φύλου στη μελέτη της ελληνικής κοινωνίας, εξετάζουν τις χρήσεις της έννοιας του φύλου σε ποικίλα γνωστικά πεδία – την κοινωνική ανθρωπολογία, την ιστορία, τη γλωσσολογία, τις σπουδές του χώρου, την ψυχολογία, την εκπαίδευση, την οικονομία και την πολιτική επιστήμη. Έτσι παρουσιάζουν μια διεξοδική εικόνα των χρήσεων του φύλου και των αποτελεσμάτων τους στο ελληνικό ακαδημαϊκό πλαίσιο σε σχέση με αντίστοιχες πνευματικές διεργασίες στον διεθνή χώρο. Στην εισαγωγή του τόμου επιχειρείται η συγκριτική αποτίμηση αυτών των κλαδικών απολογισμών και αναλύεται η σημασία της για την κατανόηση της ιδεολογικής και πολιτισμικής δυναμικής που χαρακτηρίζει τη συγκρότηση των κοινωνικών επιστημών στη μεταπολιτευτική Ελλάδα.