Η "φωτογραφία γάμου" είναι κάτι πολύ περισσότερο από την αποτύπωση μιας ευτυχισμένης στιγμής. Μέσα από ένα ανήσυχο και ίσως πικρό κείμενο -που αντλεί από τους χώρους της φιλοσοφίας, της ψυχανάλυσης και της θεωρίας της φωτογραφίας- αποκαλύπτονται αδιόρατες μέχρι τώρα όψεις ενός συνηθισμένου αντικειμένου και φανερώνεται μια ψυχική πραγματικότητα που αγνοούσαμε. Τι εκφράζει μια "φωτογραφία γάμου"; Είναι το διαβατήριο για την αιωνιότητα ή ο φόβος ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί; Mήπως εκφράζει την αγωνία του ανθρώπου για τον θάνατο που επιδιώκει να τον ξορκίσει με τον γάμο και τη φωτογραφία; Ποιος είναι αυτός ο Άλλος που θα είμαι ισόβια μαζί του; Η "φωτογραφία γάμου" εκφράζει βασικά ερωτηματικά της υπαρξιακής ανησυχίας παράλληλα με ουσιώδη ερωτηματικά για τις ανθρώπινες σχέσεις.