Το έργο του Φώτη Κόντογλου έχει χαρακτήρα ιεραποστολικό. Όχι πως ο δημιουργός του πήρε τους δρόμους και άρχισε να υποδύεται τον σωτήρα στις ρούγες και στις πλατείες - τέτοια πράματα δεν του άρεσαν και δεν τα 'χε, άλλωστε, καθόλου καλά με τους φωνασκούς και όλους εκείνους τους σωτήρες που εμφανίζονται συχνά ως τέτοιοι και μέσα και έξω από την Εκκλησία, με της οποίας τους ταγούς σπάνια τα πήγαινε καλά, γιατί τους θεωρούσε -και μήπως είχε άδικο- υπεύθυνους για την έκπτωση του εκκλησιαστικού λόγου και της θρησκευτικής παραδόσεως του Γένους. Και δεν λέγω για την Πατερική παράδοση, η οποία είχε σχεδόν αποβληθεί από το εκκλησιαστικό σώμα.