Ο Martin Hose με το βιβλίο αυτό επιδιώκει να παρουσιάσει τη μεγάλη ποίηση του Ευριπίδη στο αναγνωστικό κοινό του 21ου αιώνα, που δεν αποτελείται αποκλειστικά από φιλολόγους. Ουσιαστικό στοιχείο της ποίησης αυτής είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο ο Ευριπίδης συνέθεσε τις τραγωδίες του. Στην Αθήνα, που γενικά χαρακτηριζόταν από πατριαρχική κοινωνική δομή, είχε αναπτυχθεί ένα νέο ενδιαφέρον πολίτευμα, η δημοκρατία. Ταυτόχρονα επικρατούσας νέες πνευματικές τάσεις, όπως η ριζοσπαστική σκέψη της σοφιστικής. Η συναρπαστική συνύπαρξη παράδοσης της παλαιάς θρησκείας αφ’ενός και η επικράτηση των νέων αυτών τάσεων προκάλεσε ένα φοβερό πόλεμο που κατέστρεψε την Ελλάδα. Κύρια θέση του βιβλίου αυτού, που προσδοκεί να αποτελέσει χρήσιμη εισαγωγή για τον ιδιαίτερο γραφής των τραγωδιών του Ευριπίδη, είναι πως ο συγγραφεύς ενδιαφερόταν να θέσει το κοινό του αντιμέτωπο με ανοικτά ζητήματα της κοινωνίας, με καταστάσεις που απαιτούν διαφορετικούς, συχνά αντιφατικούς τρόπους παρατήρησης και αξιολόγησης. Παράλληλα έχει και ένα φιλόδοξο στόχο: να δείξει ότι στα διασωθέντα 18 έργα του Ευριπίδη διακρίνει κανείς ένα διαρκή πειραματισμό. Ότι τα έργα του δεν χαρακτηρίζονται από μία μορφή του τραγικού, αλλά από πολλούς διαφορετικούς τρόπους σύνθεσης μιας τραγωδίας.