Ο Αλέν Μπομπάρ είναι ο άνθρωπος ενός ανήκουστου άθλου (του διάπλου του Ατλαντικού, το 1952, πάνω σε μια φουσκωτή λέμβο, χωρίς γλυκό νερό και χωρίς τρόφιμα). Ότι αυτός ο άθλος συνέβαλε στο να σωθούν, στη συνέχεια, πολλές δεκάδες χιλιάδες ανθρώπινες ζωές και επέτρεψε τον καθορισμό των κανόνων ενός πραγματικού κώδικα επιβίωσης στη θάλασσα, είναι λιγότερο γνωστό, αλλά εξίσου σημαντικό. Άλλωστε, η αφήγηση αυτής της περιπέτειας είναι επιπλέον ένα σπουδαίο βιβλίο. Δεν είναι τόσο οι διαστάσεις αυτού του άθλου που αξίζουν σήμερα την ανάγνωση αυτού του κειμένου, όσο η εμπειρία μιας μορφής ιδιαίτερα σκληρής μοναξιάς: εκείνης ενός ανθρώπου που στην εποχή του γνώρισε ταπεινώσεις, χαρακτηρίστηκε τρελός… και που δυσκολεύτηκε περισσότερο να κατανικήσει την περιφρόνηση των συγχρόνων του παρά τις συνασπισμένες δυνάμεις της πείνας, της δίψας και των κινδύνων της θάλασσας. Ένα σπουδαίο, αιρετικό βιβλίο!