“...Κάθισα να σας γράψω για τον Παύλο, όχι από κακία, ούτε βέβαια για καμιά υστεροφημία, αφού μέχρι και για προβοκάτορα βρέθηκαν, κάποτε, να τον κατηγορήσουν. Αλλά, όπως μου συμβαίνει τις χειμωνιάτικες νύχτες, κάθε φορά γύρω στις δέκα, όταν κλείνω πια τη θέρμανση στο σπίτι, ύστερα το μετανιώνω, με πιάνουν αϋπνίες και με ζώνουν οι αναμνήσεις, σας εμφανίζομαι μεγαλόψυχος σ’ ό, τι συνέβη, σ’ όσα αυτός προκάλεσε, ακόμα και στο ντροπιαστικό, για μένα, γεγονός, ότι μου πήρε τη μοναδική γυναίκα την οποία πραγματικά αγάπησα. Και νομίζω πως, τα υπόλοιπα, αυτά που θα σας διηγηθώ, είναι απλά ιστορίες, αποσπασματικές αλήθειες, περιχυμένες με κάμποσα συναισθήματα...”