Μέχρι να γνωρίσει τον άγνωστο μυστηριώδη άντρα που έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή της, η Κατερίνα πίστευε ότι κανείς, ποτέ, δε θα στρεφόταν εναντίον της. Γελάστηκε. Μπήκε στο στόχαστρο, στο μάτι του κυκλώνα. Είχε ένα πιστόλι στα πλευρά, κι ύστερα, στην Ασφάλεια, γυμνή, πέρασε δύσκολες ώρες. Ενδίδοντας σ' έναν παράξενο αδιέξοδο έρωτα έμεινε εκτεθειμένη στον κίνδυνο του δημόσιου λιθοβολισμού. Ο Αγαμέμνονας που ανέλαβε να γράψει το τέλος της τραγωδίας της, κατάφερε να θεοποιήσει την Κατερίνα και παράλληλα να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της δικής του τραγωδίας. Η κάθαρση ήρθε από ένα κουτί πίτσας. Μέσα απ' τις ιδεολογικές τους συγκρούσεις, οι ήρωες του βιβλίου συνειδητοποιούν ότι εκείνο που διασώζει τη ζωή μας είναι η καλοσύνη των άλλων. Ο αναγνώστης συλλέγει στοιχεία ώστε να μπορεί να βγάλει την ετυμηγορία του στο τέλος, να δικαιώσει ή να καταδικάσει, αλλά κυρίως να συμπονέσει. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)