Το πρόβλημα της ποίησης είναι η ποίηση. Αυτή είναι η οδυνηρή εμπειρία του αιώνα. Όχι πια «τι χρησιμεύουν οι ποιητές σ' έναν στερημένο καιρό»., αλλά τί χρησιμεύει μια στερημένη ποίηση σ' έναν στερημένο καιρό. Η αγωνία του Holderlin ματαιώθηκε από τους ίδιους τους ποιητές για τους οποίους ρωτούσε. Έτσι, η κομμένη γλώσσα της ποίησης ψέλλισε την ελεγεία της, το requiem μιας ποίησης που πεθαίνει και ταυτόχρονα μιλά για την ικανότητά της να πεθαίνει ή για την ελευθερία της να πεθαίνει.