Το κυριότερο διδακτικό έπος της κλασικής γραμματείας μας κι ένα αριστουργηματικό ποίημα ταυτοχρόνως (παρά τη φθορά και την εξαχρείωση που υπέστη από διάφορους ραψωδούς της αρχαιότητας) σε μια νέα ποιητική και ακριβή μετάφραση. Σ' αυτό, ο Ησίοδος, ποιητής εμπνευσμένος κατευθείαν από τις Ελικωνιάδες Μούσες, σύμφωνα με ένα προσωπικό βίωμα που περιγράφει παραστατικότατα ο ίδιος, μιλά για τον αγροτικό βίο και την εν γένει ζωή της εποχής του, κρίνει την κοινωνία του καιρού του και προφητεύει τα δεινά που θα γνωρίσουν οι άνθρωποι του σιδερένιου γένους, φθάνοντας μάλιστα ως τα δικά μας χρόνια. Στο κείμενο προτάσσεται εκτενής πρόλογος (ο οποίος επιμερίζεται στα κεφάλαια "Ο Ελικώνας των αρχαϊκών χρόνων και η περιοχή του", "Άλλοι παλαιοί εποποιοί", "Ο Ησίοδος - Ο βίος του ποιητή", "Το τέλος του ποιητή", "Το έργο του", "Ησίοδος και Όμηρος", "Ο Ησίοδος και οι μετέπειτα ποιητές"), ενώ ακολουθούν λεπτομερή σχόλια τα οποία είτε ερμηνεύουν κάποιες σπάνιες και δύσκολες λέξεις ή φράσεις είτε αποσαφηνίζουν τα όσα αφορούν πρόσωπα και θεότητες, που μνημονεύονται στο έπος.