Η Μαριέττα Πεπελάση μέσα από το γλαφυρό ύφος και την περιγραφή εικόνων, άλλοτε παρμένων από τον κόσμο που μας περιβάλλει κι άλλοτε εμπνευσμένων από τον σουρεαλισμό του υποσυνείδητου, προσπαθεί να απεικονίσει τις αντιθέσεις που ενυπάρχουν τόσο στον άνθρωπο ως έναν αυθύπαρκτο μικρόκοσμο όσο και στην κοινωνία που τον "γεννά" και μετέπειτα τον φιλοξενεί. Αυτές οι εννιά ιστορίες βρίθουν νοημάτων σχετιζόμενων με την ειρήνη, την αλληλεγγύη, τον αλτρουισμό και το ενδιαφέρον για τον πλησίον? αξίες που θα έπρεπε να διέπουν κάθε άνθρωπο. Δεν διστάζουν, όμως, να δείξουν και τη σκοτεινή όψη της ανθρώπινης φύσης, με την οποία η ανθρωπότητα οδηγήθηκε μακριά από τη θαλπωρή του φωτός της αγάπης.