Τα τελευταία χρόνια έχω την τύχη να είμαι δάσκαλος εξαίσιων μαθητών. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά και ικανοποίηση για κάποιον που θέλει να μεταδώσει ένα μικρό κομμάτι γνώσης σε ανθρώπους που διψούν να τη λάβουν και στη συνέχεια να την ανατροφοδοτήσουν ο καθένας με τον τρόπο του. Το αποτέλεσμα της ώσμωσης είναι κάτι παραπάνω από δηλωτικό της συνολικής (αλλά και ατομικής) προσπάθειας. Τα διηγήματα αυτού του ομαδικού τόμου είναι τα καλύτερα από μια επίμοχθη προσπάθεια έξι μηνών. Υπήρξαν πολλά σβησίματα, διορθώσεις, γραψίματα και νέα γραψίματα. Δεν γίνεται αλλιώς. Η δημιουργία εμπεριέχει τον μόχθο, αλλά και τη ζέση για ένα καλύτερο αποτέλεσμα κάθε φορά. Οι θεματικές και το ύφος των διηγημάτων ποικίλει. Λογικό και επόμενο, καθώς έχουμε να κάνουμε με δεκαεπτά συγγραφείς. Ο καθένας, όμως, προσφέρει τον δικό του λογοτεχνικό «οβολό» σ’ αυτήν την προσπάθεια. Δεν γίνεται να μην τους ευχαριστήσω. Όλα αυτά χρόνια οι μαθητές μου με έχουν κάνει καλύτερο δάσκαλο, καλύτερο συγγραφέα και, ναι, καλύτερο άνθρωπο. Σίγουρα πιο ανοιχτό από όσο ήμουν.