Τα ποιήματα, αυτής της συλλογής, μετοίκησαν απ’ τη σκέψη μου στον χώρο του χαρτιού σε διαφορετικές εποχές και κάτω από ποικίλες συνθήκες και συναισθήματα... Αν η ποίηση είναι ένα ταξίδι ζωής, τότε το "Εν καιρώ" είναι το καράβι στο οποίο επιβιβάστηκαν όλα τούτα τα ποιήματα. Υπάρχουν εδώ ποιήματα που εισήλθαν με όλες τις "νομότυπες διαδικασίες" και τ’ "απαιτούμενα στοιχεία" στη συλλογή αυτή... Υπάρχουν όμως και κάποια άλλα που "μπάρκαραν" ως "λαθρεπιβάτες"... αλλά δεν θέλησα να τους φερθώ με αγένεια και να τα "τιμωρήσω"... Ίσως να έχουν κι αυτά τους δικούς τους λόγους επιβίβασης, παρουσίας και μετεγκατάστασης στον καινούριο αυτόν χώρο, τον απέραντο χώρο της δημοσιο-ποίησης... Πάντως, το σίγουρο είναι ότι όλα τα ποιήματα εισήλθαν σε ανύποπτο χρόνο και χωρίς να ζητήσουν άμεσα την άδειά μου... Θέλω όμως να πιστεύω ότι δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία η "επιβίβασή" τους... όσο το αν εσείς τους επιτρέψετε να "αποβιβαστούν" στον δικό σας χώρο... τον χώρο της ανάγνωσης και της αγάπης...