Οι θεαματικές επιτυχίες του Ελληνικού Στρατού, κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου στα βουνά της Βορείου Ηπείρου, προκάλεσαν τον ενθουσιασμό των φίλων και τον σεβασμό των εχθρών. Ταυτόχρονα όμως επισκίασαν έναν ηρωικό αγώνα που διεξαγόταν την ίδια περίοδο στις ελληνικές θάλασσες. Τον Οκτώβριο του 1940 το Ελληνικό Ναυτικό, σε καμία περίπτωση, δεν θα μπορούσε να αντιπαρατάξει υπολογίσιμη δύναμη απέναντι στον πανίσχυρο Ιταλικό Στόλο. Ωστόσο, παρά τη συντριπτική υπεροπλία του εχθρού, οι επιτυχίες του στόλου μας ήταν εντυπωσιακές. Τα ελληνικά αντιτορπιλικά έφεραν σε πέρας , χωρίς καμία απώλεια, τις συνοδείες πλοίων και τις επιδρομικές επιχειρήσεις, ενώ τα υποβρύχια προκάλεσαν αναστάτωση στις ιταλικές νηοπομπές. Μετά την κατάκτηση της Ελλάδας από τους Γερμανούς, όλες οι αξιόμαχες μονάδες του Ελληνικού Ναυτικού, έπλευσαν στη Μέση Ανατολή ώστε να συνεχίσουν να μάχονται στο πλευρό των Συμμάχων. Σε καμία χώρα του κόσμου δεν υπήρξε σχέδιο, ή έστω απόφαση της τελευταίας στιγμής, που να ορίζει τι θα πράξει ο στόλος της μετά τη σύναψη συνθηκολόγησης. Τον Απρίλιο του 1941 η Ελλάδα, μπορεί να είχε καταληφθεί, αλλά στις πρύμνες των πλοίων της κυμάτιζε ακόμη περήφανα η ελληνική σημαία. Από τότε και μέχρι το τέλος του Β' ΠΠ το Ελληνικό Ναυτικό έδρασε σε κάθε σημείο, όπου μπορεί να βρισκόταν ο εχθρός. Από τη Μεσόγειο Θάλασσα έως τον Ινδικό Ωκεανό και από τη Βόρεια Θάλασσα έως τον Ατλαντικό Ωκεανό. Παρά τις μεγάλες απώλειες και τις κάθε είδους αντιξοότητες, οι Ελληνες αξιωματικοί και ναύτες επέδειξαν απαράμιλλο θάρρος συνεχίζοντας επάξια τη λαμπρή ναυτική παράδοση της χώρας.