«Ο λυσσώδης και μυσαρός διωγμός κατά της επιστημονικής μου προσπάθειας και του έντιμου βιβλίου μου, γεμάτου από λατρεία προς την αιώνια Ελλάδα, με ψύχρανε και με αποκάρδιωσε: να φτάσουν στο σημείο να θεωρούν τη συνείδησή μου πουλημένη! Εξοργιστικά απαράδεκτο! Έχω την αδυναμία να υποφέρω για κάθε αδικία και διατηρώ ένα είδος έμφυτης αποστροφής για το ψέμα. Συνέγραψα το βιβλίο μου με μεγάλη χαρά, επειδή ανακουφίστηκε η συνείδησή μου ως ιστορικού. Έπραξα το καθήκον μου ως τίμιος άνθρωπος, το καθήκον μου προς την Ελλάδα, το καθήκον μου προς τη Γαλλία, το καθήκον μου προς τον εαυτό μου, το καθήκον μου προς όλους όσοι δικαιούνται να γνωρίζουν την αλήθεια, ακόμα και όταν αυτή δεν είναι σκόπιμο να αποκαλύπτεται...».