Μέσα από το σκότος το πεπρωμένο αναδύεται σε λευκό χαρτί είναι καμωμένο με γράμματα καλαίσθητα. Λαμπρός κομήτης διατρέχει την πορεία του σε κάθε χτύπο ρολογιού. Το διάστημα καλύπτει την έννοια της λογικής κατακερματίζει. Δεν έχει ναύλο αυτό το ταξίδι από αγάπη είναι πληρωμένο το αντίτιμο. Τριγυρίζει φως λίγο παίρνει σκόνη θνητότητας αφήνει στην τροχιά του. Δεν είναι εγωισμός –μάλλον– είναι ο τρόπος να γεννιέται η ελπίδα…