Σε αυτό το βιβλίο, η Τζώρτζια Μελόνι μιλά πρώτη φορά για τον εαυτό της. Για τις ρίζες της, τα παιδικά της χρόνια και τη σχέση της με την οικογένειά της. Για τον πόνο που βίωσε από την απουσία του πατέρα της. Για το πάθος για την πολιτική, το οποίο από τη «δική της συνοικία», την Γκαρμπατέλα, την οδήγησε πρώτα στην κυβέρνηση ως υπουργό και μετά στην ηγεσία των Αδελφών της Ιταλίας και των Ευρωπαίων Συντηρητικών. Για τη χαρά του να είναι μητέρα της μικρής Τζινέβρα και για την ιστορία αγάπης με τον Αντρέα. Για τα όνειρά της και για το μέλλον της Ιταλίας και της Ευρώπης. Αντιμετωπίζει, όμως, με την ειλικρίνεια που τη χαρακτηρίζει, σύνθετα ζητήματα, όπως είναι η μητρότητα, η ταυτότητα και η πίστη. Μια παθιασμένη και συναρπαστική βιογραφία, με μια γερή δόση ειρωνείας, που έχει γίνει ένα μανιφέστο. Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της πολιτικής αρχηγού, στην οποία είναι στραμμένα.