Κοκκινοσκουφίτσα
Περπατώ, περπατώ εις το δάσος
και ξέρω πως στη διαδρομή
σκόπιμα θα σε συναντήσω
Όπως μας έμαθαν παιδιά
φωνάζω τ’ όνομά σου
κι εύχομαι εύκολα να σ’ αναγνωρίσω
Μα όπου κι αν βρισκόμαστε
τι κι αν φοράμε απ’ την αρχή
τις παιδικές στολές μας
μου ’ρχεσαι πάντα αγνώριστος
μέσα από θάμνους κι απειλές
να συστηθείς
Μάτια ελαφιού
δανείζομαι
κάθε φορά
τις προσδοκίες μου υψώνω
λευκά πανιά, φρεσκοσιδερωμένα …