Οι δύο λόγοι του Λιβάνιου που περιλαμβάνονται στον τόμο ανοίγουν ένα πολύτιμο παράθυρο στον κόσμο των ρωμαϊκών φυλακών και τον ρόλο των δικαστών στη διαβίωση και την επιβίωση των φυλακισμένων. Φωτίζουν επιπλέον σημαντικές όψεις της καθημερινής αγωνίας των εγκλείστων που εκδηλωνόταν με χειρονομίες, φωνές, συνθήματα και δάκρυα. Όπως προκύπτει με σαφήνεια, οι φυλακές και η απονομή δικαιοσύνης δεν απασχολούσαν μόνο την κοινή γνώμη και φωτισμένους στοχαστές αλλά και τους ίδιους τους αυτοκράτορες.