Καί ? Μύ καί ? Δί ε?χαν τήν τύχη, (μέ ?τιμία, μέ παρακάλια) νά ε?εργετηθο?ν! Καί πρόδωσαν, καί ?κλεψαν καί συκοφάντησαν, ?λλά, κατάντησαν! ?λες τους ο? α?σχρές πράξεις γύρισαν ?πάνω τους? τούς χτύπησαν ?νηλε?ς, τούς σάπισαν… ναί, τό χειρότερο, τούς σάπισαν! Δέν τούς τελείωσαν…, τούς σάπισαν, τούς σάπισαν! Καί τόν Μύ καί τόν Δί? καί σάν ?στρακα –ζ?ντας μόνον μέ τή βουρκάδα τ?ς ψυχ?ς τους– βρώμισαν! Γιόμωσαν μπόχα τό χωριό μας τά δύο, Μύ, Δί, τά δύο… μύδια! Τό γιόμωσαν βρωμιά τό ?μορφο, τό ?ξιολάτρευτο, μέ τούς καλόκαρδους καί θυμόσοφους ?νθρώπους, χωριό μας. Τό βρώμισαν, τό βρώμισαν, τά δύο γραβατοφορεμένα σάπια… Μύ-Δί-α! ?θήνα, Μάρτης το? 2018