Ένα βιβλίο για την κοινοτική ζωή και τις στρατηγικές ενσωμάτωσης των Ελλήνων της Ουγγαρίας. "Όσον αφορά εμένα, και οι δύο γονείς μου είναι Έλληνες, αλλά έχουμε μέσα μας κάποιου είδους διπλή ταυτότητα, αφού γεννηθήκαμε εδώ και καλλιεργούμε την ελληνικότητα μας σε ουγγρικό περιβάλλον". "Και πώς το νιώθεις, πού είναι η πατρίδα... η πατρίδα σου; Εδώ ή εκεί;" "Εγώ αισθάνομαι καλά και στις δύο χώρες. Πρέπει να πω ότι εγώ νιώθω σαν να είχα δύο πατρίδες". "Τι θεωρείς τον εαυτό σου, είσαι περισσότερο Έλληνας ή περισσότερο Ούγγρος;" "Καλή ερώτηση! Σε ρωτώ, ποιο από τα δάκτυλα μου να κόψω; Λοιπόν, εξ αίματος είμαι Έλληνας, αυτό είναι σαφές. Και από πολιτιστική άποψη... ε, και τα δύο. Ενώ, από την άποψη του... πού έχω ζήσει, πού έμεινα, δηλαδή, απ' αυτήν την άποψη είμαι Ούγγρος. Δηλαδή... πώς να το πω... ποσοστιαία... λοιπόν, είναι δύσκολο να το πεις". "Είμαι Ελληνίδα. Καθαρά. Δηλαδή δεν έχει συμβεί ποτέ να έχω συσταθεί σαν Ουγγαρέζα, όπου και να πήγα στον κόσμο. Εγώ πάντα ήμουν Ελληνίδα. Γεννήθηκα Ελληνίδα, επειδή οι γονείς μου είναι Έλληνες. Δηλαδή εμάς μας μεγάλωσαν πράγματι σαν Έλληνες! Δηλαδή εγώ αισθάνομαι εντελώς Ελληνίδα, μόνο που είμαι Ελληνίδα της Ουγγαρίας. Αυτά. Έτσι που εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτό".