Η μελέτη αυτή διερευνά το ζήτημα του προσφυγικού και εργατικού εποικισμού στη Δραπετσώνα κατά τον εικοστό αιώνα, μέχρι την περίοδο της μεταπολίτευσης, προκειμένου να ψηλαφίσει τη σχέση μετεξέλιξης της γειτονιάς και του πληθυσμού. Η σχέση αυτή, επειδή είναι διαλεκτική και νομοτελειακή, χαράζει πάνω στον πολεοδομικό ιστό ολόκληρη τη διαδικασία ένταξης και οριστικής αποκατάστασης των προσφύγων στην ελληνική κοινωνία, με την ταυτόχρονη δημιουργία και συγκρότηση ενός σαφούς στρώματος εργατικής τάξης.