Σε μιάν εποχή αναγκαστικής μοναξιάς που η επαφή με τον άλλον έχει πολύ μεγάλο κόστος ή είναι ανέφικτη στην καθημερινή πράξη, η μεταβίβαση βαρύτερων ψυχικών φορτίων, μέσω της γραφής, έχει αποδειχθεί πολύ ιαματική. Γράφουμε και ταυτόχρονα διαβάζουμε για να θεραπευτούμε! Το βιβλίο σαν σώμα, είναι ο πλέον χειροπιαστός τόπος κατάθεσης όλης της άυλης οδύνης της ανθρώπινης ύπαρξης. Η ανάγνωσή του, την κατάλληλη στιγμή, μπορεί να θεραπεύσει τον αναγνώστη, ενεργοποιώντας μια ξεχασμένη ιδιότητα του ανθρώπου που ονομάζεται συμπάθεια.