Τα "Δοκίμια μεταψυχολογίας" του 1915 αποτελούν την πρώτη προσπάθεια του Φρόυντ να περιγράψει συστηματικά ορισμένες από τις βασικές ψυχοδιανοητικές διαδικασίες από τη δυναμική, τοπογραφική και οικονομική τους πλευρά. Στα πέντε αυτά δοκίμια πραγματεύεται τη θεωρία των Ενορμήσεων, της Απώθησης, του Ασυνείδητου, του Ονείρου, του Πένθους και της Μελαγχολίας, με σκοπό την αποσαφήνιση των θεωρητικών υποθέσεων που μπορούν να θεμελιώσουν ένα ψυχαναλυτικό σύστημα.