Στο βιβλίο παρουσιάζονται τεκμηριωμένες σκέψεις για την επιρροή που δέχθηκε κατά τη γνώμη της συγγραφέως η ποίηση του Κωνσταντίνου Καβάφη από τη φιλοσοφία του Ηρακλείτου, καθώς και απόψεις του Αριστοτέλη σχετικές με την τέχνη, την παραγωγή, την επιστήμη και την τεχνική. Κατατίθενται επίσης σκέψεις σχετικά με τη διαδικασία της δημιουργίας των καλλιτεχνημάτων, αναφέρονται απόψεις του Μάρτιν Χάιντεγγερ και του Φρειδερίκου Νίτσε για τη σημασία των έργων τέχνης, για τη γένεση της καλλιτεχνικής παρόρμησης και για τη σχέση τέχνης-επιστήμης. Περιλαμβάνονται κάποιες διαγνώσεις του Νικολά Μπουριό (ενός σύγχρονου θεωρητικού της τέχνης) για τη διαδραστική σχέση των εικαστικών καλλιτεχνημάτων με το φιλοθεάμον κοινό, καθώς και βασικές θέσεις του Αμερικανού φιλόσοφου Τζων Ντιούι σχετικά με το φαινόμενο της τέχνης. Τέλος, περιέχονται προτάσεις για μια αναδιαμόρφωση της Αισθητικής ως γνωστικού υλικού, το οποίο διδάσκεται σε ορισμένες Σχολές της Ελληνικής Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)