Τα κείμενα αυτά απαρτίζουν μιαν "ανάγνωση", τη δική μου ανάγνωση του Μονογράμματος, η οποία ξεκίνησε από το άκουσμα του λεπτού ερωτικού συναισθήματος κι έφτασε -δεν ξέρω πόσο δικαιολογημένα- στην παρακολούθηση της ένωσης του ποιητή με την ποιητική ιδέα. Το σίγουρο είναι -κι οφείλω, πρώτα σε μένα, να το εξομολογηθώ- ότι το έργο αυτό μού άνοιξε παράθυρα προς το μέλλον μου, το ανθρώπινο και το ποιητικό. Δεν ξέρω πόσο κατάφερα να ξεκλειδώσω το, έτσι κι αλλιώς, ολάνοιχτο κείμενο του Ελύτη. Αν η ανάγνωσή μου αυτή αποτελεί μια νίκη, σίγουρα πρόκειται για νίκη όπου έχω νικηθεί. Γ. Ε.