Αντικείμενο της Δημόσιας Οικονομικής είναι η μελέτη των οικονομικών σκοπών και στόχων του κράτους καθώς και των μέσων που διαθέτει και χρησιμοποιεί για την πραγματοποίησή τους. Η εμπειρική παρατήρηση δείχνει ότι στους σύγχρονους κοινωνικούς σχηματισμούς που χαρακτηρίζονται από την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, την ελεύθερη επιχειρηματική δράση και τον ανταγωνισμό στην αγορά, η οικονομική δραστηριότητα του κράτους έχει αναπτυχθεί σε μεγάλη έκταση. Στους περισσότερους από τους κοινωνικούς αυτούς σχηματισμούς (Ευρώπη, Β. Αμερική, Ιαπωνία), οι δαπάνες που κάνει το κράτος και οι ελεγχόμενοι από αυτό οργανισμοί αντιπροσωπεύουν το 30-45% του εθνικού προϊόντος, οι φόροι που εισπράττει το 25-30% και τα δάνεια που συνάπτει το 20-25% της εθνικής αποταμίευσης. Επίσης το κράτος έχει αναπτύξει επιχειρηματική δραστηριότητα σε πολλούς τομείς όπως στην παραγωγή ηλεκτρισμού, τις μεταφορές, τις τηλεπικοινωνίες, τη νοσοκομειακή περίθαλψη κ.α., και ακόμη σε κλάδους της βαριάς βιομηχανίας, όπως η διύλιση του πετρελαίου, τη χαλυβουργία, την παραγωγή όπλων και σ’ άλλες βιομηχανίες που μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν ότι ανήκουν «εκ παραδόσεως» στην ιδιωτική επιχειρηματική πρωτοβουλία. [...] Περιέχονται τα κεφάλαια: Πρόλογος Περιεχόμενα Μέρος πρώτο: Οι οικονομικές λειτουργίες του κράτους Τμήμα 1: Νεοκλασικές θεωρίες Κεφάλαιο 1: Το κοινωνιολογικό υπόβαθρο της νεοκλασικής δημόσιας οικονομικής Κεφάλαιο 2: Ο τέλειος ανταγωνισμός και η αντίληψη του οικονομικά ουδέτερου κράτους Κεφάλαιο 3: Οι ατέλειες της αγοράς και οι λειτουργίες του παρεμβατικού κράτους Κεφάλαιο 4: Τα δημόσια αγαθά Κεφάλαιο 5: Εξωτερικές οικονομίες και επιβαρύνσεις Κεφάλαιο 6: Μονοπωλιακές παρεκκλίσεις Κεφάλαιο 7: Επεμβάσεις του κράτους στον τρόπο διανομής του εισοδήματος Κεφάλαιο 8: Κρατική πολιτική για τη σταθεροποίηση και ανάπτυξη της οικονομίας Κεφάλαιο 9: Ο πολιτικός μηχανισμός επιλογής Τμήμα 2: Μαρξιστική θεώρηση Κεφάλαιο 10: Το κράτος στους εκμεταλλευτικούς τρόπους παραγωγής Κεφάλαιο 11: Μορφή κα