Δράμα και θέατρο είναι από τη φύση τους διάλογος και διαλογισμός: οι σκηνικοί χαρακτήρες διαλέγονται στο παλκοσένικο και στις σελίδες του βιβλίου μεταξύ τους, αλλά και με το θεατή και τον αναγνώστη, για τον οποίο στήνεται το παιχνίδι του επινοημένου κόσμου και διαλογίζονται για τον εαυτό τους, το ρόλο τους που παίζουν μέσα στο έργο, αλλά και μέσα στον κόσμο τον υπαρκτό. Ο τόμος αυτός συγκεντρώνει δέκα μελετήματα για θέματα θεατρολογικά και δραματουργικά, που αφορούν σχεδόν αποκλειστικά την Ελλάδα από τον 17ο ως τον 20ό αιώνα: από τις παραστάσεις του θρησκευτικού θεάτρου στην Κωνσταντινούπολη, την «Ερωφίλη», το Ρήγα Φεραίο και το θέατρο της Βιέννης μέχρι το Νίκο Καζαντζάκη, το Νότη Περγιάλη και τον Στρατή Καρρά.