Ο σπουδαίος νομπελίστας συγγραφέας Ντάριο Φο είναι ένας προφήτης για την εποχή του. Κάνοντας μια αιχμηρή ακτινογραφία της κοινωνικής συνθήκης της Ιταλίας στα μέσα της δεκαετίας του '70, προφητεύει όλες τις πλευρές της σημερινής παγκοσμιοποιημένης μετακαπιταλιστικής δυτικής κοινωνίας, όπου το άτομο έχει χάσει πλέον οποιαδήποτε άλλη ταυτότητα πέραν αυτής του καταναλωτή. Πριν και τώρα και πάντοτε, η δυνατότητα να καλύψει κανείς τις βασικές ανάγκες της τροφής και της στέγης, αποτελεί τον πρακτικό ορισμό της έννοιας της αξιοπρέπειας για το ανθρώπινο είδος. Με πρακτικό, λοιπόν, τρόπο ο διαχωρισμός των ατόμων μέσα σε μια κοινωνία σε έχοντες και μη έχοντες, μεταφράζεται εύκολα στο διαχωρισμό των ατόμων σε αξιοπρεπείς και αναξιοπρεπείς. Με βάση το υλικό του Ντάριο Φο, προσπαθήσαμε να στήσουμε μια παράσταση, στην οποία παράλληλα με το καυστικό χιούμορ και τη σάτιρα του συγγραφέα, χρησιμοποιήσαμε και στοιχεία από τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, η οποία ελάχιστα διαφέρει από την κοινωνία που ο Ντάριο Φο περιγράφει στο έργο του. Αντιπαραβάλλοντας κομμάτια που αντλούν από τη σύγχρονη πραγματικότητα και κομμάτια από το κείμενο του Ντάριο Φο και μέσα από τους κώδικες της φάρσας και της επιθεώρησης, στόχος μας είναι να γελάσουμε με τις καθημερινές μας τραγωδίες, αλλά ταυτόχρονα να προβληματιστούμε για θέματα που μας αφορούν όλους. [...] Ελένη Μποζά, σκηνοθέτις